Όπως ίσως θα ξέρετε, αυτό το μήνα είμαι στην άλλη πλευρά της γης, και πιο συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή του Los Angeles. Τον Σεπτέμβριο θα σταματήσω τα χλιαρά νέα των σελέμπριτις αλλά θα κρατήσω ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο. Να δω πόσους θα ενδιαφέρει! Δεύτερο επεισόδιο: μία μέρα στην παραλία.
Το μέρος που μένω λέγεται Newport Beach κι όπως φαντάζεστε, έχει μία παραλία που είναι δημοφιλής καλοκαιρινός προορισμός. Είπα να κάνω καλιφορνέζικα πράγματα μιας και είμαι στην Καλιφόρνια και αποφάσισα να περάσω μία μέρα στην παραλία. Έφτασα κατά τις 5 σκασμένη από τη ζέστη αλλά η θέα του ωκεανού με αποζημίωσε. Mπορεί να κάνει διαολεμένο θόρυβο και ο αέρας σε παίρνει και σε σηκώνει αλλά η δροσιά είναι τέλεια. Έφαγα ένα τέλειο βρώμικο παραλίας, chili cheese dog, άλλο να σας το λέω κι άλλο να το τρώτε. Στο stand δούλευε ένας μικρός που εμφανώς ήταν υπό την επιρροή μπάφου κι έκανε 20 λετπά για να το ετοιμάσει ενώ άκουγε στο τέρμα κάτι του στυλ Rage against the machine (σημείωση: o de la Rocha κατάγεται από την περιοχή, coincidence? I don't think so.) Eκεί βρήκα και τη Lifo της περιοχής, ό,τι πρέπει για την παραλία. Ρώτησα πόσο κάνει να νοικιάσεις ποδήλατο, 25 δολάρια τη μέρα, πλάκα κάνουν? Νοίκιαζαν σερφ, ομπρέλες και σωσίβια, αλλά όχι πολυθρόνες παραλίας, τεράστιο κενό.
Τέλος πάντων, άραξα στην άμμο και βλαστήμησα από μέσα μου γιατί πως γίνεται να πήγα στην παραλία χωρίς να βάλω μαγιό? Διάβασα μισή σελίδα από το free press γιατί η θέα παραήταν ωραία για να ασχοληθώ με τα προβλήματα των χίπστερ της περιοχής.
η Lifo του Orange County |
πάνω που αρχίζει να πέφτει ο ήλιος |
Όλα ήταν τέλεια μέχρι που άρχισε να πέφτει ο ήλιος. Όταν λέω άρχισε, το εννοώ, δηλαδή μόλις που πήρε την απόφαση να μην καίει τρελά. Είδα τον κόσμο να τα μαζεύει και να φεύγει τρέχοντας αλλά δεν την ψυλλιάστηκα. Ενώ όλοι έφευγαν, ήρθε ένα ζευγάρι χίπστερ με μεγάλα χρωματιστά γυαλιά ηλίου και κάθησε οπότε είπα χα! οι μοντέρνοι έρχονται όταν οι άλλοι φεύγουν. Τα επόμενα 5 λεπτά είχα φορέσει φουλάρι και ζακέτα και άρχισα να τρέμω. (Την είχα ξαναπατήσει με το κρύο και ήρθα κάπως πιο προετοιμασμένη) Το αεράκι είχε γίνει θύελλα και μαζί με τη θύελλα ήρθε ομίχλη. Ξαφνικά με τον αέρα μου ήρθε μυρωδιά μπάφου: κοίταξα προς τη μεριά των χίπστερ. Χμμ, πουλάκια μου, όχι μόνο παραβιάζετε το νόμο καπνίζοντας στην παραλία (απαγορεύεται) αλλά κάνετε και ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ? Αυτό θα πει living on the edge.
βυθισμένοι στην παρανομία |
Όταν άρχισα να μη βλέπω τη μύτη μου από την ομίχλη παραδέχτηκα την ήττα μου και τα μάζεψα. Εκείνη την ώρα δεν ένιωθα τα μικρά δάχτυλα των χεριών μου από το κρύο, μιλάμε για ψόφο. Κάποιοι εντελώς τρελοί άρχισαν να μπαίνουν στη μανιασμένη θάλασσα για να κάνουν σερφ, ενώ ως και οι ναυαγοσώστες είχαν φύγει. Τρελό κέφι!Αντί να απαγορεύουν το αλκοόλ και το τσιγάρο στην παραλία καλύτερα να βγάλουν νόμο για τους υποψήφιους αυτόχειρες.
0 comments:
Post a Comment