Χθες είχαμε καλεσμένους για φαγητό έναν Τούρκο κι έναν Ιταλό. Το μενού είχε παπουτσάκια, σπανακόπιτα και χωριάτικη σε μια προσπάθεια να τους κάνω να νιώσουν σαν το σπίτι τους αλλά χωρίς μακαρόνια γιατί ο Ιταλός σίγουρα θα έλεγε πως η μαμά του τα κάνει καλύτερα. Στο σούπερ μάρκετ μας ήρθε η φανταστική ιδέα να βάλουμε και χοιρινό κιμά χωρίς να το πούμε στον Τούρκο αλλά ο Κ. είπε πως το έχει σκεφτεί πολλές φορές να το κάνει όμως φοβάται μήπως ο καημένος ο Χασάν έχει καμιά περίεργη αλλεργική αντίδραση και μετά το πληρώσουμε ακριβά. Εγώ δεν το πολυπιστεύω γιατί ο Προφήτης θα τιμωρούσε εμάς και όχι αυτόν, τελικά πάντως δεν το κάναμε. Ο Ιταλός έφερε ένα μπουκάλι Prosecco και ο Τούρκος ένα Johnny Walker black label οπότε χάρηκα που απορρίψαμε την ιδέα με το χοιρινό. Όλο χαρά του είπα ότι φτιάξαμε ένα κατ'εξοχήν τούρκικο φαγητό, γεμιστή μελιτζάνα με κιμά και μου είπε ότι πρώτη φορά το ακούει. Μετά είπα ότι η πίτα είναι μάλλον ελληνική και ο Ιταλός είπε "α" και πρόσθεσε μία ιταλική λέξη που πάλι δε θυμάμαι αν και τον ρώτησα 3 φορές, δεν ήξερα ότι οι Ιταλοί φτιάχνουν ολόιδιες πίτες. Τελικά όταν ο Τούρκος είδε το πιάτο είπε "A, ιμάμ μπαϊλντί!" κι επιτέλους συνεννοηθήκαμε. Ο Ιταλός είδε πως η πίτα δεν έχει πάστα μέσα και απεφάνθη ότι τελικά δεν ήταν αυτό που νόμιζε, αυτό που νόμιζε ήταν φυσικά λαζάνια (δεν ήταν αυτή η λέξη που είπε). Μας είπε όμως πως λέγεται η φέτα στα ιταλικά, δηλαδή πως λέγεται σωστά. Έφαγε 4 παπουτσάκια σε τρελούς χρόνους και μετά ρώτησε αν έχουμε λιμοντσέλο, δεν είχαμε, εσπρέσο, ούτε, εμείς ήπιαμε μανχάταν κάτι που θεώρησε πολύ λάθος φαντάζομαι. Δεν ξέρω γιατί ο Προφήτης απαγορεύει το χοιρινό αλλά κάνει τα στραβά μάτια στο κρασί, φαντάζομαι ότι είναι πιο δύσκολο να το αποφύγεις. Συνολικά ήταν μία πολύ πετυχημένη βραδιά και δεν έμεινε σχεδόν τίποτα.
Οι φωτογραφίες είναι φυσικά το Los Angeles όπως φαίνεται από το Hollywood Heights όπου πήγαμε 4 Έλληνες να φάμε σε ένα γιαπωνέζικο που λέγεται Yamashiro και συνδυάζει γιαπωνέζικα με καλιφορνέζικα. Εγώ έφαγα ένα πιάτο που καθόλου γιαπωνέζικο δεν ήταν αλλά είχε μία ουρά αστακού από το Maine οπότε δεν στάθηκα στις λεπτομέρειες. Επίσης έμαθα ότι μπορείς να φτιάξεις φοβερό μοχίτο με σάκε ή ακόμα και φοβερό μαρτίνι με σάκε, φτάνει να έχεις λικέρ από lychee που στην Ελλάδα δεν έχεις. H σερβιτόρα ήταν τρομερά φιλική κι ευγενική και ανέλυσε υπομονετικά όλα τα κοκτέιλ του καταλόγου και όταν είδε τα επώνυμα στις πιστωτικές έσκασε στα γέλια και ρώτησε από ποια χώρα είναι αυτός ο παρανοϊκός συνδυασμός γραμμάτων σε τόσο μεγάλο μήκος. Της είπαμε Ελλάδα και νομίζω ότι αυτό που ήξερε ήταν το "ευχαριστώ" και τη Μύκονο. Το εστιατόριο ήταν χτισμένο με τον παραδοσιακό γιαπωνέζικο τρόπο και στο κέντρο είχε ένα αίθριο με γιαπωνέζικο κήπο και ήταν λες και έχεις μεταφερθεί σε άλλο κόσμο. Επίσης εκεί μπορούσες να καπνίσεις που αποδεικνύει γι'αλλη μια φορά πόσο πολιτισμένος λαός είναι οι Γιαπωνέζοι. Δε νομίζω ότι υπάρχει άλλο εστιατόριο σ'όλη την πόλη που έχει αυτό το κόλπο. Στη μία πλευρά ήσουν στην Ιαπωνία, στην άλλη έβλεπες την πόλη από ψηλά, κέρδισε τελικά η θέα της πόλης.
 |
| στο πλάι το Walt Disney Concert Hall του Gehry |
Μετά ήρθαν άλλες 2 ελληνίδες, η μία μόλις είχε φτάσει και δεν το χώραγε ο νους της ότι το μαγαζί στις 12 είχε κλείσει και δε μπορούσε να πιει. Άμα λέμε ότι η Αθήνα είναι hotspot, το εννοούμε. Στην Αθήνα στις 12 βγαίνεις για το πρώτο ποτό, μην πω ότι μπορεί και να πας να φας. Οι άλλοι όμως ήταν βετεράνοι του Λος Άντζελες (οι δύο ζουν εκεί 10 χρόνια) και ήξεραν ότι υπάρχει μέρος που είναι ανοιχτό μέχρι τις 2. Πήγαμε στην ταράτσα του Standard Hotel που είναι ένα καταπληκτικό μέρος, δε χρειάζεται να πω γιατί.
Τα ποτά είναι της πλάκας αλλά η μουσική φανκ και πολύ ανεβαστική, κάπως νομίζεις ότι θα σκάσει μύτη ο P.Diddy με το χαρέμι του. Νομίζω ότι δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια, για να μπεις σου εξετάζουν την ταυτότητα και σε κοιτάνε συγκαταβατικά, του στυλ "τι θέλει το βλαχάκι εδώ πέρα" αλλά δε νομίζω ότι υπάρχει face control στο Λος Άντζελες. Θα έδειχνα τις φοβερές φανκ φιγούρες μου στην πίστα αλλά με πρόλαβαν κάτι μαύροι που είχαν αληθινές φιγούρες και ντράπηκα κι έτσι αναγκαστικά κάθησα στ'αυγά μου και ήπια τα ποτά των άλλων γιατί στις 2 έκλεινε και δεν πρόλαβα να πάρω δεύτερο.
Στην τελευταία φωτογραφία βλέπετε ένα σήμα που δείχνει πότε επιτρέπεται το παρκάρισμα σ'αυτό το σημείο. Πατήστε στην εικόνα για να κάνετε ζουμ. Για να βγάλεις συμπέρασμα πρέπει να φτιάξεις φύλλο στο Excel. To downtown του Los Angeles τη νύχτα είναι ένας εφιάλτης: ουρανοξύστες χωρίς ψυχή ζώσα. Αν σε σφάξουν θα σε βρει ο σκουπιδιάρης το άλλο πρωί.
0 comments:
Post a Comment