δεχόταν επισκέπτες με 10 δολάρια μόνο! δεν πήγα γιατί ήξερα ότι στο μέλλον μου βρίσκεται τέλειο φαγητό

Πως θα ήταν αν είχαμε 20 εκατομμύρια δολάρια για ν'αγοράσουμε ένα σπίτι? Δε θα μάθουμε ποτέ, γιατί το Malibu δεν αφήνει να πλησιάσεις.

η είσοδος στην παραλία για την πλέμπα

40 χιλιόμετρα ακριβής παραλίας

ούτε μία μπύρα?

το δόλωμα κάνει όσο το ψάρι?

πατρίδα!

γύρω στο 1950

Πολυγυρισμένη και τραγουδισμένη περιοχή, αποτελεί έναν από τους πιο διάσημους προορισμούς λόγω φυσικής ομορφιάς και μεγάλης συγκέντρωσης ριτς εντ φέιμους ανά τετραγωνικό. Φτάσαμε με γνήσιο ελληνικό πρόγραμμα στο σούρουπο, χάνοντας τη μέρα στην παραλία, κερδίζοντας όμως τη μεγάλη ρομαντζάδα του ηλιοβασιλέματος.

ρομαντζάδα...

δεν είναι φώκιες, είναι σέρφερ που πέτυχαν τη σπάνια περίπωτση άπνοιας

Σίγουρα έχετε δει ταινίες με σπιταρόνες που βλέπουν στη θάλασσα και μοιάζουν σα να έχουν ιδιωτική παραλία αφού δε βλέπεις ψυχή. Η αλήθεια είναι κάπως ενδιάμεσα: δεν είναι ότι απαγορεύεται να βρεθείς στην παραλία μπροστά τους, απλά δε γίνεται να πας. Ο δρόμος που περνάει μπροστά από την παραλία είναι κατειλημμένος από σπίτια που κλείνουν το πέρασμα. Άνοιγμα για την πλέμπα υπάρχει στην αποβάθρα απ'όπου έβγαλα τις φωτογραφίες. Αν θέλεις να σπάσεις τα νεύρα των πλουσίων, μπορείς να περπατήσεις κατά μήκος της παραλίας και να αράξεις μπροστά στο σαλόνι τους. Ναι? Όχι, γιατί κατά τόπους συναντάς βράχους που σου κόβουν το πέρασμα.

όλο το Malibu είναι αυτός ο δρόμος, για πολλά χιλιόμετρα.

Η πρακτική είναι πασίγνωστη σε μας τους Έλληνες, καθώς μεγάλο μέρος της παραλίας είναι περιφραγμένο από χίλιους δυο ιδιώτες, επειδή έχουν σπίτι ή σκυλάδικο. Εδώ όμως, δεν είναι καθόλου συνηθισμένο. Ίσως είναι και μοναδική περίπτωση "περίφραξης" της παραλίας με αποτέλεσμα ένα σπίτι να κάνει 20 εκατομμύρια. Ακριβή η απομόνωση!

περάσαμε δίπλα από το σπίτι του Brad Pitt και δεν χτυπήσαμε για έναν καφέ

Αν δεν καταφέρεις να αγοράσεις πάνω στη θάλασσα όμως, ίσως βρεις ένα σπίτι πάνω στο λόφο με πρόσβαση από ιδιωτικούς δρόμους όπου ούτε το λεωφορείο επιτρέπεται να μπει. Αν θέλεις δηλαδή οπωσδήποτε να μείνεις μόνος σου με τις σκέψεις σου, γίνεται. Μην ανησυχείς.

και η Cindy Crawford στο Malibu

Αν δεν σε πιάσει το ταξικό σου όμως και ξεχαστείς, δε μπορείς να μη χαρείς την φυσική ομορφιά. Μετά τη βόλτα στην αποβάθρα πήγαμε στο Paradise Cove όπου γυρίζονται τα μισά βίντεο κλιπ που έχουν θέμα "παραλία" αλλά πλέον είχε νυχτώσει οπότε καθήσαμε μέσα.

Λες να ψάχνουνε για πετρέλαιο?

Η μεγάλη επιτυχία της ημέρας ήταν το φαγητό: πήγαμε στο Moonshadows, ένα μπαρ/εστιατόριο με την πιο καταπληκτική θέα και το ακόμα πιο καταπληκτικό φαγητό. Πιστοί στο ελληνικό πρόγραμμα φτάσαμε λίγο πριν κλείσει η κουζίνα (η κουζίνα κλείνει στις 10) οπότε καθήσαμε άνετοι σ'ένα από τα καλύτερα τραπέζια. Είναι από τις περιπτώσεις που το σπεύδε βραδέως αποδίδει καταπληκτικά. Το "πάνω στο κύμα" είναι κάτι που ως χώρα το ξέρουμε πολύ καλά, αλλά "κρεμασμένος πάνω από τον Ειρηνικό" όχι, χαζεύοντας τους γλάρους να τσακώνονται με πελεκάνους για το φρεσκότερο ψάρι.

στρογγυλοκαθήσαμε σ'ενα από τα τραπέζια στα παράθυρα

Εμείς δε χρειάστηκε να τσακωθούμε για το ψάρι. Έφαγα την πιο καταπληκτική bouillabaisse του κόσμου (αν εξαιρέσεις αυτή που έφαγα την επόμενη μέρα αλλού, αλλά αυτό σε άλλο ποστ) σε ένα φοβερό μέρος με τα πιο τέλεια Negroni. Περιγραφή: Santa Barbara Prawns, Monkfish, Black Mussels, Manila Clams, Baby Squid, Sea Bass, San Marzano Tomato Based Stock & Grilled Ciabatta. Γέμισα όλο τραπέζι σάλτσες και βούτηξα στο πιάτο πηρούνι, μαχαίρι, κουτάλι, ψωμί και χέρια. Σκόρδο, γλυκιά ντομάτα, ελαφρύ κάψιμο, να θέλεις να κάνεις μακροβούτια. Από τις περπιτώσεις που θέλεις να πας να αγκαλιάσεις και να φιλήσεις το μάγειρα. Τέτοια ευτυχία, ούτε με 20 εκατομμύρια δεν αγοράζεται.

Kαι η Marilyn αγαπούσε το Malibu. Πως να μην το αγαπήσουν οι υπόλοιποι?