Στην Αγγλία πληρώνεις το BBC. Φορολογείσαι για να βλέπεις τελεόραση. Φορολογείσαι αν έχεις τηλεόραση. Δεν έχει σημασία αν βλέπεις BBC, την 5262876στή επανάληψη Friends, τσόντες ή ντοκιμαντέρ για τους λευκούς καρχαρίες. Ούτε έχει σημασία αν προλαβαίνεις ποτέ να την ανοίξεις, αν είναι χαλασμένη ή την κρατάς γιατί είναι ασορτί με τη μπερζέρα. 139,5 λίρες το χρόνο σε χρεώνει η Elizabeth αέρα κοπανιστό. Δεν μπορείς να κλέψεις το σήμα του γείτονα γιατί περνάει ο κύριος με το ειδικό μηχανάκι του και σε τσεκάρει. Κι αν δεν ζήσεις την ευτυχή (NOT) συγκυρία να σου χτυπήσει αυτοπροσώπως το κουδούνι ένα συννεφιασμένο πρωινό, στο τέλος της χρονιάς σου στέλνει το ραπόρτο -που θα' λεγε και η γιαγιά μου- με τους λογαριασμούς που δεν πλήρωσες plus το πρόστιμο που σου αναλογεί. Αυτός κάνει τη δουλειά του κι εσύ αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Και τουμπεκί.
Αυτό το conceptάκι το λένε "tv licence". Τα έσοδα για την περασμένη χρονιά υπολογίζονται περίπου στα 3,49 δισεκατομμύρια λίρες και όχι δεν έγιναν φουστάνια για τη βασίλισσα. Ούτε ακίνητο στη Μαλεσίνα. Ούτε τα πήραν οι παπάδες. Ούτε τα αντάλλαξε κανείς με κανένα dvd. Πήγαν στο BBC. Διότι το BBC δεν βγάζει λεφτά από διαφημίσεις, επειδή πολύ απλά δεν έχει διαφημίσεις. Πρόκειται για 5 κανάλια που δικαιούνται μόνο να διαφημίζονται μεταξύ τους: ΒΒC1, ΒΒC2, ITV, Channel 4 και Channel 5. (Μπορείς να έχεις περισσότερα κανάλια με cable ή satellite πληρώνοντας κάτι παραπάνω). Βγάζει από σένα κι από μένα. Βάζεις το χέρι στην τσέπη και λες κι ευχαριστώ.
Το πρώτο τεστ έγινε το 1926. Μπορεί ο Churchill τότε να τα πήρε κρανίο (σ.σ. το BBC υποστήριξε τη γενική απεργία) αλλά ο Lord Reith (σ.σ. πρώτος γενικός διευθυντής του BBC) ανακοίνωσε 'the purpose of BBC is to inform, educate and entertain.' (με την εν λόγω σειρά) Κι από τότε, όσο και να έχουν χτυπηθεί κάτω Thatcher, Labour etc, το BBC κρατάει την ουδέτερη στάση στην οποία δεσμεύτηκε. Και κανείς πολιτικάντης δεν τολμάει ούτε να σκεφτεί να του κόψει το χαρτζιλίκι. Σε ελεύθερη μετάφραση, οι Άγγλοι πλερώνουν και εξασφαλίζουν αντικειμενική, ελεύθερη και, κυρίως, ανεξάρτητη δημοσιογραφία.
Κάτι που στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή μπορεί κανείς να βρει μόνο στα blogs. Κι αυτό πάλι, αν ξέρει πού να ψάξει. Κι αν ξέρει πώς να ψάξει. Κι αν δεν έχει την εντύπωση ότι "το ίντερνετ είναι κάτι που μπήκε μία και πέθανε, απ' αυτά του διαόλου, το άκουσα στις ειδήσεις" (ατάκα - διαμαντάκι, από παππού πρώην συμφοιτήτριας μου -uncensored). Για να μην πιάσω τώρα ποσοστά και ηλικίες, όσο κι αν το διαδίκτυο ανέρχεται σε ολοένα και δυναμικότερη πηγή πληροφόρησης, έχει ακόμα να φάει πολλά ψωμιά. Οπότε, κάτσε καλά Γεράσιμε... (και κάτσε καλά γεράσαμε, επίσης) Αυτό που προσπαθώ να σου πω, είναι ότι στις "επίσημες ειδήσεις" (αυτές που ακούει ο παππούς μου και η γιαγιά σου) κανείς δεν βγαίνει να φωνάξει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Πάρε για παράδειγμα τότε που οι Άγγλοι φάγανε εν ψυχρώ τον Menezes, τσάμπα και βερεσέ, επειδή ο άτυχος Βραζιλιάνος βρέθηκε στο μετρό φορώντας μπουφάν τον Ιούλιο του 2005 και κρατώντας μία τσάντα με καλώδια (μελαμψός + μπουφάν + ηλεκτρολόγος + βρετανικό "καλοκαίρι" = do the math) δύο εβδομάδες μετά την τρομοκρατική επίθεση. Το λένε και bad timing. Η αγγλική αστυνομία προσπαθούσε να προλάβει μερικές εκατοντάδες ενδεχόμενους νεκρούς και ο Menezes να πάει σπίτι του. Long story, short point. Απελπιστικά άδικα ναι, ο Menezes βλέπει τα ραπανάκια ανάποδα και αυτό δεν αλλάζει με όλες τις συγγνώμες του κόσμου. Ωστόσο το θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις, οι Βρετανοί ανέλαβαν τις ευθύνες τους, ηθικές και οικονομικές, και ο Τύπος τους τη λέει ακόμη.
Και για να μη σε πάω πίσω και σε κάψω να σκεφτείς σε ποιόν έχουν αποδοθεί ευθύνες για τον Γρηγορόπουλο, ο Μάριος Ζ. που βρέθηκε στον Κορυδαλλό έξι βδομάδες; (σ.σ. αποφυλακίστηκε χθες) Γιατί πρέπει η άποψη που προέβαλε την αθωότητά του, να θεωρείται "η άλλη", να γράφεται (μονάχα) στα blogs και να ακούγεται (μονάχα) στο δρόμο; [Οι εκπομπές που ασχολήθηκαν με το θέμα ήταν το ΑL Tsantiri News στον Alpha (όπου ο Λαζόπουλος δεν πήρε ξεκάθαρη θέση, αλλά έδωσε το βήμα στους φίλους του Μάριου) και η «Ελληνοφρένεια» του ΣΚΑΪ 100.3, όπου οι παρουσιαστές υποστήριξαν την αθωότητα του Μάριου και φιλοξένησαν συνέντευξη του ίδιου και της δικηγόρου του. Κι αν άκουσες και κάτι άλλο σε παρακαλώ να με διορθώσεις.] Σε ένα (διαυγές) δημοκρατικό πολίτευμα, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν δύο τουλάχιστον "επίσημες" απόψεις; (με τη λογική που κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις κλπ) O Μάριος αποτελεί το επιχείρημα της μαμάς μου για να κόψει ο αδερφός μου τα δικά του ράστα. "Και αθώος να είσαι, η εμφάνιση, δυστυχώς, στην Ελλάδα ακόμη μετράει..." Και να' ξερες πόσο μισώ, αυτό που οι μαμάδες έχουν (πάντα) δίκιο.
Και όλα αυτά μετά την παραδοχή του Τσουλούφη ότι το ΔΝΤ τον κάνει να χαμογελάει. Κι εμένα με κάνει. Έτσι μισοπικρόχολα, μισοαπεγνωσμένα, μάλλον από αμηχανία και ντροπή που πάλι προσφεύγουμε στη γνωστή συνταγή-ξελάσπωμα "Μπαμπά ...ξέμεινα". Και βαριέμαι πάλι τα πρωτοσέλιδα της Evening Standard και τα σαλόνια της Guardian... και τους Άγγλους συμφοιτητές μου που με κοιτάζουν με απορία. Κι ο Παπανδρέου (κι ο Καραμανλής και όλοι οι γυμνοί βασιλιάδες του τόπου τούτου) μας στέλνουν φιλάκια από το Καστελόριζο, με μία ποιητική εσάνς - που φέρει κάτι από λυρισμό Ελύτη, εθνικισμό Σεφέρη και darkίλα Καβάφη- και κεντρικό μήνυμα "ας φάνε παντεσπάνι". Καλή μας χώνεψη.
Clem x
0 comments:
Post a Comment