Αν τους δω έναν έναν ξεχωριστά, με πιάνει απελπισία: μα ανάλυση για όσους δεν έχουν δει τη σειρά
Βασικό πλοτ: Είμαστε στο Μανχάτταν, όλοι είναι πλούσιοι και ωραίοι. Σε κάθε επεισόδιο κάποιος προδίδεται από τον πιο κοντινό του αυτή την εποχή και οι άλλοι ξεσκεπάζουν την απάτη. Ο ηττημένος σκύβει το κεφάλι και αναγνωρίζει το λάθος του. The end.
Θα κάνει παρόμοια μαλακία μετά από 5 επεισόδια. Αυτό επαναλαμβάνεται κυκλικά με όλους τους χαρακτήρες.
Serena: στις "δύσκολες" σκηνές μουρμουρίζει ακατάληπτα με το κεφάλι ριγμένο στο πλάι. Κάνει συνεχώς βλακείες αλλά συγχωρείται επειδή είναι πολύ χοτ.
Βlair: Θεωρείται επίσης χοτ και κορμάρα, εμένα δε μου αρέσει καθόλου, κάτι περίεργο γίνεται με τα πόδια της. Στις "δύσκολες" σκηνές δακρύζει διακριτικά. Στις υπόλοιπες παριστάνει την κακομαθημένει σουφρώνοντας τα χειλάκια γιατί έτσι κάνουν οι κακομαθημένες στα καρτούν.
Dan Humphrey: επιστρατεύει γοητεία τραυλίζοντας αλλά αυτό έχει πετύχει μόνο δύο φορές ως τώρα, μία με τον Hugh Grant και μία με τον Michael Cera.
Chuck Bass: εμφανέστατα gay παίζει τον womanizer. Επειδή δεν έχει ιδέα πως να το κάνει δοκιμάζει μία συναρπαστικά νέα μέθοδο που παραδόξως, πετυχαίνει: φουσκώνοντας τα ρουθούνια του. Επικουρικά μιλάει βασανιστικά ψυθιριστά και αργά, τόσο αργά που προλαβαίνεις να φτιάξεις καφέ και γυρίζοντας να καταλάβεις τι είπε από την απάντηση του άλλου.
Little J ή Jenny: τηνέιτζερ για πολλές φάπες και στη σειρά και στην αληθινή ζωή. Αποτελείται από eyeliner ντεκαπάζ και εξτένσιονς που δημιουργήθηκαν μετά από δολοφονίες 150 Μπάρμπι.
Lily, Rufus, Nate, Dorota, Vanessa και λοιποί: γεμίζουν τα κενά.
Και τώρα το spoiler:
Επιτέλους, η Jenny φεύγει από τη σειρά. Το ξέρω ότι το λέω και στον τίτλο, αλλά μη μου πείτε ότι έχει σημασία.
0 comments:
Post a Comment