Όπου μαζεύεται πολύς κόσμος, τα προβλήματα αυξάνονται. Το μετρό και γενικά τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι ένας χώρος που είναι πολύ διαφορετικός από το δρόμο (δημόσιος αλλά στριμωγμένος) ή από τα μπαρ (δημόσιος και στριμωγμένος αλλά γεμάτος μεθυσμένους). Περιττό να πω ότι οι Αθηναίοι ίσα που έχουν συνειδητοποιήσει ότι ζουν σε μεγαλούπολη και όταν λέμε μόλις, εννοώ τα τελευταία 10 χρόνια ίσως. Σα να μη φτάνει αυτό, ζουν σε μια μεγαλούπολη που μισούν και εγκαταλείπουν με την πρώτη ευκαιρία λέγοντας μετά τι ωραία που περάσανε στο χωριό, αλλά αν τους πεις να γυρίσουν στο χωριό, θα σου πουν τι, σ'αυτή την τρύπα? Ε τότε τι θες?
Τέλος πάντων, θα καταλήξω σε παραλήρημα και το θέμα είναι ότι το πρόβλημα της συνύπαρξης πολλών σε λίγα τετραγωνικά είναι παγκόσμιο και έγινε αφορμή και για έργο "τέχνης" κατά κάποιο τρόπο. Αγανακτισμένος Νεοϋρκέζος έχει σπείρει κανόνες ομαλής συμβίωσης στο μετρό που ισχύουν στα μετρό παγκοσμίως: μην τσιρίζεις, μη βρωμάς, μην φτερνίζεσαι πάνω στους άλλους και ΚΥΡΙΩΣ για τα ελληνικά μέσα που αποφεύγω όπως ο Σατανάς το λιβάνι: ΜΗΝ ΑΚΟΥΜΠΑΣ ΧΑΛΑΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΣΤΥΛΟΥΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΥΛ, ΠΙΑΣΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΧΕΡΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ, εκνευρίζομαι και μόνο που το γράφω, που να το δω κι όλας.
0 comments:
Post a Comment