Τhe Look of Love: Νew Romantics - part 1

αυτός τ'άρχισε όλα...(Oscar Wilde)

Οι New Romantics είναι ένα αισθητικό κίνημα που ξεκίνησε μέσω της μόδας, κυρίως στην Αγγλία, στις αρχές της δεκαετίας του '80, απόγονος του πανκ και τμήμα του New Wave. Η αίσθηση που έκανε και η προώθηση που ακολούθησε από τα media το έκαναν να καταλάβει τον κόσμο, επεκτείνοντας την επιρροή στη μουσική καταλήγοντας να είναι mainstream, επηρεάζοντας τη μόδα όλης της δεκαετίας. Η γοητεία του εξακολουθεί να είναι μεγάλη-έζησε μια αναγέννηση και στη δεκαετία του '90 που θα μπορούσα να πω ότι συνεχίζεται ακόμα.

Στο τέλος της δεκαετίας του '70, κυρίαρχο κίνημα στην αγγλική σκηνή ήταν το πανκ. Εκείνη την εποχή υπήρχαν παράλληλα κινήματα μαζί με τους πανκ που πέρασαν γρήγορα στη λήθη, αφού κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί τους. Υπήρχαν οι Young Soul Rebels: η "στολή" τους ήταν τα σπορ αμερικάνικα ρούχα με στοιχεία φανκ με μουσική τοποθέτηση την εξέλιξη της soul. Όμως οι οπαδοί ήταν μαύροι, οπότε στην Αγγλία δεν υπήρχε περίπτωση να γίνουν περισσότερο γνωστοί κι έμειναν για πάντα ένα underground κίνημα. Επίσης στους δρόμους κυκλοφορούσαν οι Rockabillies που αυξάνονταν συνέχεια. Τα media μετά το πανκ όμως, δε μπορούσαν να προωθήσουν κάτι που έχει αμερικάνικη προέλευση.

συναυλία στο Billy's, 1980

Στους κόλπους της πανκ σκηνής υπήρχαν ήδη "δυσαρεστημένοι" συμμετέχοντες που δε μπορούσαν να εκφραστούν μέσω της πλήρους άρνησης. Όταν έκλεισε ένα δημοφιλές κλαμπ που συγκέντρωνε αυτό το κοινό, το Louise's στο Σόχο του Λονδίνου, ήταν και το τέλος του ενιαίου μετώπου. Η μια πλευρά έγινε hardcore punk και οι Posers έπρεπε να βρουν άλλο μέρος για να πηγαίνουν.


Το πρώτο club που δημιούργησε βραδιές γι'αυτό το κοινό ήταν το Billy's (γνωστό και ως Gossips) στη Dean Street. Άνοιξε το 1979 κι έκτοτε έχει τον ίδιο ιδιοκτήτη, τον Mick Collins. H θρυλική φιγούρα των New Romantics, ο Steve Strange, ήδη γνωστός σ'αυτούς τους κύκλους, αποφάσισε να κάνει θεματικά πάρτυ στο Billy's, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στο Λονδίνο (κι ούτε πουθενά αλλού, εδώ που τα λέμε). Διάλεξε να κάνει τα πάρτι κάθε Τρίτη, διαχωρίζοντας τον εαυτό του και τους πελάτες του απ'όλους όσους βγαίνουν το σαββατοκύριακο. Έτσι μπορούσε να βάλει μουσική που ήθελε και να επιτρέπει την είσοδο με ανθρώπους που ενέκρινε ο ίδιος, χωρίς τα εμπορικά κριτήρια του Σαββάτου. Οι βραδιές λεγόταν "Bowie Nights" και η επιτυχία ήρθε σαν αστραπή. Πολύ γρήγορα οι ουρές έγιναν τεράστιες με αποτέλεσμα πολλά μικρά club να διοργανώσουν ανάλογες βραδιές.

Η ανατροπή στο ντύσιμο και η έκρηξη των New Romantics όμως έγινε οταν ο Steve Strange ανέλαβε ένα καινούριο, πιο ελιτίστικο club, το Blitz. Εκεί συναντήθηκαν οι συντελεστές από τα γνωστότερα συγκροτήματα των New Romantics: οι Visage (αποτελούνταν από τον Steve Strange και τον DJ του κλαμπ, Rusty Egan),οι Spandau Ballet, οι Sigue Sigue Sputnik, oι Duran Duran, οι Adam and the Ants, ο Pete Burns...ο Boy George ήταν στην γκαρνταρόμπα μέχρι που απολύθηκε-τη θέση του πήρε ο φίλος του Mairylin.

O Βoy George, στις παλιές εποχές του Blitz

H σκληρή πόρτα του Strange ωθούσε τους πελάτες να προσπαθούν να εφευρίσκουν όλο και πιο εξωφρενικές εμφανίσεις. Όλοι όσοι πήγαιναν αισθανόταν ήδη διάσημοι. Οι επιρροές τους ήταν οι Ρομαντικοί του 19ου αιώνα αλλά και οι χρυσές εποχές του Hollywood, οι πειρατές...όποια υπερβολή μπορούσε να εκφραστεί με φουσκωτά μανίκια, ακριβά υφάσματα, υπερβολικό μακιγιάζ, ανδρόγυνο λουκ, εκφράζοντας τον ηδονισμό και το ναρκισσισμό μιας άλλης εποχής.

o Μarilyn, φίλος του Boy George που ντυνόταν προφανώς, Mairylin

Kατά κάποιο τρόπο η αντίδρασή τους στη μιζέρια της θατσερικής εποχής ήταν ανάλογη με αυτή των πανκ. Μόνο που αντί να ασπαστούν το μηδενισμό, έκαναν ακριβώς το αντίθετο: ντύνονταν καλά και πήγαιναν σε πάρτυ σα να μην υπάρχει αύριο. Παρόμοιο φαινόμενο είχε αναπτυχθεί το '50 στην Αμερική με τους Teddyboys, που δεν άντεχαν να βλέπουν τα κουρέλια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Aπό την άλλη, επικριτές λένε ότι ήταν ένα κατασκευασμένο κίνημα, που δημιουργήθηκε στην κλαμπ σκηνή και δέχτηκε τέτοιο σπρώξιμο από τα media ώστε η επιτυχία του ήταν σίγουρη. Αυτό που σίγουρα έγινε είναι ότι ξεκίνησε ως underground κι έφτασε μέχρι την πριγκήπισσα Νταϊάνα (που δήλωσε ότι οι Duran Duran είναι το αγαπημένο της συγκρότημα).


Εκ των υστέρων ίσως, πάπας του κινήματος χρίστηκε ο David Bowie και ύμνος του το Ashes to Ashes. Η επιροοή του είναι αδιαμφισβήτητη αλλά η αλήθεια είναι ότι ενώ προϋπήρχε, κι ο ίδιος επηρεάστηκε απ'αυτό. Άλλοι λένε ότι και το όνομα είναι κατασκευασμένο από τα media ενώ οι άνθρωποι της εποχής τους έλεγαν αρχικά "Blitz kids" και όταν το φαινόμενο εξαπλώθηκε εκτός του Blitz, "futurists". Για να μπείτε στο κλίμα της εποχής, διαβάστε αυτό το απόσπασμα από περιοδικό της εποχής, προσπαθώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο:

Men dress up like women : wear feminine clothes, makeup and hairstyles either because they tend to confuse themselves with the opposite sex ( whose sexual characteristics they love to take on or imitate), or because they have an innate female component even if without having an explicit homossexual tendency.

The phenomenon of travestitism has always existed, yet it is particular today in that it has been extended to woman as well. However, I don't intend to speak on the woman who loves to dress as a man : the time of the suffragettes who believed they had to take on masculine manners and clothes in order to attain equal rights has passed. Now there is another kind of bissexual transvestitism. We often see males with the most original and glamorous outfits, whose female partners are just as gaudily dressed; or, we see couples - all got up - which could be considered ambisexuak or bisexual precisely because the difference between sexes has continued to diminish and male-female tastes in apparel have become uniform.

THE RIGHT TO DOLL UP - DONNA 1981

(συνεχίζεται...)